Napakaraming mga kakaibang kakanin
dito sa ating bansa. Nabibilang na dito ang sapin sapin, kutsinta, biko, maja, budin
at ang sentro ng aking pag-aaral , ang puto. Ang kakanin na ito na kadalasang
gawa sa harinang bigas ang madalas na nakikita nating tinitinda tuwing umaga ng
mga nagbibisikleta at kadalasang may torotot pa para makatawag ng atensyon ng
tao. Gaano nga ba kalakas ang dating
nito sa ating mga Pinoy? Bakit nga ba maraming uri ang kakaning ito at saan nga
ba nagmula ang mga ito?
Ang tinatawag nating puto na
kadalasan ay puti at hugis bilog ang kadalasang makikita nating kinakain ng
isang karaniwang tao kapag almusal. Sinasabi rin na ang puto ay ang perpektong
katambal ng dinuguan sa hapag kainan. Ayon sa “Recipe Book of the Filipino Cuisine” ang puto ay isang tradisyonal
na pagkain na maaaring nagmula sa Pilipinaso hindi kaya’y Indonesia. Ang
kakaning ito ay gawa sa pinasingawang galapong o harinang bigas. Ang kakaning
ito ay sadyang mayroong napakaraming baryasyon, madalas na batayan para
makilala ang isang uri ay ang itsura at ang lasa nito. Dito sa Pilipinas ay
napakaraming uri ng puto, hindi natin maikakaila na mahal na mahal ng mga Pinoy
ang naturang kakanin. Puto bumbong, puto lanson, puto manapla, puto maya, puto-pao
at ang puto seko, iyan ay 6 lamang sa uri ng puto, parehas mang puto ang mga
ito, ngunit bawat isa’y may kakaibang katangian at pinanggalingan na aking
tatalakayin.
Tuwing sasapit ang Disyembre aba’y
ano pa ba ang unang pumapasok sa ating isipan? Hindi ba’t ang pagsapit ng Pasko
at ng hindi matapos tapos na simbang gabi? Tuwing tapos naman ng misa sa
simbahan ang unang hinahanap ng Pinoy ay ang masarap at malagkit na puto
bumbong. Ang putong ito ay gawa sa malagkit na harina ng kanin na pinasok sa
kawayan na may asukal at ginadgad na niyog at matapos ay pinasisingawan. Ito ay
isa sa mga kakaning hindi maaaring mawala sa natatanging okasyon na ito.
Sino nga namang mag-aakala na ang
Cassava o kamoteng kahoy ay maaari palang gawing puto? Iyan ang naisip gawin ng
mga Ilonggo, ang puto lanson. Ang uri ng puto na ito ay gawa sa Cassava o
kamoteng kahoy at patok na patok sa mga kalye ng mga Bisaya. Kinakain ito
habang mainit-init pa at madalas ay nilalagyan pa ng muscovadong asukal sa
itaas para lumabas ang lasa ng Cassava habang ito ay iyong kinakain.
Kung may sariling puto na gawa ang
mga Ilonggo ay mayroon din naman ang mga tagal Negros, at yun ay ang puto
manapla. Gaya ng mga normal na puto ay gawa rin ito sa harina ng bigas na
pinasingawan ngunit ito ay may dahon ng saging sa ilalim para maiwasan ang
pagkasunog at mapabango ang puto na ito.
Marahil nung bata ka ay narinig mo
na ang pang-aasar na “ Gaya gaya puto maya paglaki buwaya!” Talagang isang
katunayan na kahit ang batang Pinoy ay alam ang pagkaing ito. Ang puto maya ay
uri ng puto na niluto sa gata ng niyog na madalas ay kinakain na may kasamang
ginadgad na niyog at nilalagyan pa ulit ng sinunog na niyog sa ibabaw nito.
Kung inaakala niyong ang puto ay
hanggang malagkit lang at pinasingawan ay nagkakamali kayo. Ang huling 2 uri,
ang puto pao at puto seko ay naiiba. Ang puto pao ay ang pinaghalong puto at
siopao, dun nito nakuha ang pangalan nito. Simple lamang ito, puto na nilagyan
ng asado o hindi kaya ay adobo, tipikal na katangian ng siopao at ang tinapay
naman ay ang katangian ng puto. Ang huli naman ay ang puto seko. Ito na yata
ang pinakakakaiba sa mga puto na nabanggit sa itaas. Mula sa pangalan nito (
ang orihinal na pangalan ay Puto Seco ), literal na ibig sabihin nito ay
pinatuyong puto. Ito ay matigas at parang cookie ang kayarian.
Matapos natin matalakay ang puto,
maikling kasaysayan nito, ano nga ba ang koneksyon nito sa Pilipino? Ayon sa
mga PinoyRecipe.net ang mga Pilipino ay likas na mahilig sa mga matatamis na
mga pagkain, particular na yung mga malagkit, malasa at nakapagbibigay ng
enerhiya. Hindi maikakailang kaya naging hilig din ng Pinoy ang bigas dahil sa
parehas na katangian. Ang puto, ay likas na mataas ang carbohydrate content,
ibig sabihin ay nakapagbibigay ito ng sapat na enerhiya na talagang
kakailanganin ng mga Pinoy para mapanatili ang lakas sa katawan para sa araw
araw. Marahil ay maaari rin nating masabi kaya nagustuhan ng mga Pilipino ang
naturang kakanin ay dahil nakikita nito ang kanilang sarili dito. Ang puto ay
karaniwang malagkit, parang pamilyang Pilipino, kahit na mahirap ay gusto
paring nakadikit sa isa’t isa. Kaya sa akin paningin, masasabi nating ang puto
ay tatak Pilipino.
Mga
Pinagkuhanan:
http://www.pinoyrecipe.net/tag/puto-lanson/#axzz20ORGzHP3
http://www.choosephils.com/read_post.php?cat=food&id=584
http://fil.wikipilipinas.org/index.php?title=Puto_Bumbong
http://tl.wikipedia.org/wiki/Pasko_sa_Pilipinas
http://www.scribd.com/doc/50862517/papel-pananaliksik
http://en.wikipedia.org/wiki/Puto#Variations_of_puto
No comments:
Post a Comment