Kapayapaan sa Ilalim ng Kalangitan

            Isang matahimik na gabi ang ipinapakita sa pinta ni Vincent Van Gogh na “Starry Night”. Ito ang aking napiling obra para sa pagsusuring ito dahil sa pagiging kakaiba nito na tila nagpapakita ng paggalaw sa pinta.

            Mula sa pintang ito, kapansin-pansin ang pagiging isang “Impressionist” ni Van Gogh. Ang impressionism ay nagpapakita ng malayang paggamit ng mga pinta at kulay sa isang larawan para magpakita ng mga pagkilos o paggalaw. Malinaw na nakikita sa obra na tila ito’y gumagalaw, ang mga ulap ay paikot at tila ang mga mata ng nagmamasid ay pinapasunod hanggang makarating sa gitna nito. Sumunod na mapapansin dito ay ang maningning na mga bituin o tala pati na rin ang buwan. Sa bawat pag-ikot ng aking mata para makita ang kabuuuan ng pinta, ang mga maningning na mga tala at buwan ay sadyang nakakanakaw ng pansin, ito ay marahil sa paraan ng pagpinta ni Van Gogh. Pinaigting niya ang liwanag ng buwan at mga tala para ito ay magmukhang buhay at totoo, gaya ng ating nakikita sa kalangitan tuwing gabi. Pinakahuling nakatawag sa aking atensyon mula sa pintang ito ay ang matahimik pamayananan sa ibaba ng larawan. Ito ay nagpapakita ng isang natural at buhay na simbolismo ng isang matahimik na gabi sa isang komunidad. Mula dito, mahihinuha na nais ni Van Gogh na iparating na isang magandang senaryo ang isang lugar kapag ito ay tahimik at mapayapa sa ilalim ng napakalawak na kalangitan.